مغز کرونازده ی من

اینکه میام اینجا می بینم کامنت دارم ذوق می کنم

راستش فکر می کردم هیچ کس خاطراتمو نمی خونه ولی جالبه :)

این روزا رو در قرنطینه و استرس می گذرونیم

گاهی استرس دارم که نکنه بلد نیستم چجوری با یک عدد شوهر رفتار کنم

همش موندم خونه دارم می خورم و از چاق شدن دوباره بدم میاد

انقدر روزا بیکارم که استرس دارم که عصری علیرضا زنگ می زنه براش از روزم بخوام تعریف کنم چی بگم بکم هیچی اینترنتو شخم زدم ؟!!!

مامان می گه بگو خب استراحت می کردی و کاری نکردی ولی اخه یک ردز بیکار دو روز بیکار سه روز بیکار من الان دو هفته است کامل بیکارم :)

دیروز اخبار می گفت که تا اردیبهشت حتما ادامه داره

یعنی من و علیرضا با همین روند تا اردیبهشت آلاخون والاخونیم

تو ماه رمضون چه کنیم :/

اصلا گور بابای همه چیز

مامان بابام کرونا نگیرن !